Asil Miran, tatlı oğlum, minik kuzum benim.
Bahar geldi annecim, sen gelmeyecek misin?
Ölü toprak canlandı kuzucum, her yerde taze minik otlar, çimler, çiçekler..
Hepsi toprak altından çıktı,
Sen çıkmayacak mısın.
Bütün ölü bitkilerin, çiçeklerin, otların özünü bağrında tutan toprak, capcanlı gün yüzüne çıkardı hepsini yeniden.
Aynı toprak seni de vermez mi bana yeniden, taptaze, canlı, sağlıklı..
Kuru kuru dallardan açan taze tomurcuklar gibi sen de benim ölmüş kucağıma gelemez misin?
Bütün karı, yağmuru, çamuru üstünde taşıyan toprağın yemyeşil örtüyle kaplanması gibi benim de acıyı, sızıyı, göz yaşını taşıyan bağrım senin kokunla kaplanmaz mı?
Bize de bahar gelmez mi?
Kuzum, Allah'ım seni geri vermez mi?
Ne güzel anlatmışsınız ortak olan sızımızı ...kim bilir bize de bahar cennet olup gelir belki...
YanıtlaSilSızı derinden vuruyor ama sabretmek düşüyor bize. Sabır ve umudunuz hiç tükenmesin inşallah. Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler..
Sil