Unuttum sanıyorlar
Seni, ölen oğlumu artık unuttum sanıyorlar.
Ne garip
Buna inanılır mı, bu olabilir mi?
Ama benim payım da çok büyük bu düşüncenin oluşmasında
Çok soğukkanlıyım
Baban hariç herkesin yanında fazlasıyla soğukkanlıyım.
Kelime tam bu mudur bilmiyorum ama anlatmak istediğim hiç ağlamadan, unutmuşçasına senden bahsedebiliyorum. Normal bir muhabbette konu ölüm olunca ağlamadan, ölümün beni ne kadar yaktığını anlatmadan sürdürebiliyorum sohbeti.
Geçenlerde sohbet reenkarnasyona kadar vardı. Fikre katılan oldu, örnekler veren oldu, dalga geçen oldu. Epey dinledim arkadaşları, içimden seni düşünerek. Ben inanmıyorum dedim net bir şekilde. Ben oğlumun şu an dünyada başka bir bedende yaşadığına inanmıyorum. Allah ona bu dünyada 16 ay ömür vermiş, yaşadı kollarımda ve gitti Cennet'e. Ben de layık olabilirsem, orada kavuşacağız.
Yine başka bir gün bir arkadaşım, ölen annesinden bahsederken gözleri doldu. İnsanların o dönem onu anlamadıklarını, onu bazı şeylere zorladıklarını anlattı. Dinledim, akıl verdim. Sonra "benim oğlum öldüğünde rapor aldım işe gitmedim diye 'amma çok yattın evde haa' diyen oldu. Hem de en yakınlarımdan biriydi bu. Kimse artniyetli yapmamıştır, bilmediklerinden.. Demek istediğim insanlar seni anlayamazdı zaten." dedim. Dedim ama ağlamadım hiç.
Bu halimden korkuyorum açıkçası, bence normal değil.
İnsanın kendini bu kadar tutması, bu kadar içine atması normal değil.
İlk zamanlarda bile insanların yanında tutardım kendimi ağlamamak, bağırıp haykırmamak için. Bazen yapabilir, bazen patlardım ama hep tutmaya uğraşırdım. Hatta terapiye gittiğim bayan psikolog bile "anlatırken hiç ağlamamanız ilginç" demişti. Onun tavsiyesiyle yazmaya başladım hatta. Benim biriyle konuşurken kendimi bu kadar tuttuğumu anlayınca "yaz o zaman, yalnızken yazıya dök içini" demişti. Sadece bu fikrini mantıklı buldum ve bi daha da gitmedim terapiye. Yazdım. İlk aylarda psikolog karşısında bile ağlamazdım yani. Oysa şimdi bu satırları yazarken bile gözlerim yaş dolu, ekranı göremiyorum. O zaman acım o kadar tazeyken nasıl tutabildiysem?
Ama biliyorum kendimi, başka bir insan karşısında tutuyorum kendimi. Yalnızken frene basmıyorum, tam gaz ağlayabiliyorum.
Geçen ay annem bizdeydi bi süre. Hastane işleri filan epey dolaştık annecimle. İş güç, hastalık doktor konuşurken ara ara hep sohbet ettik. Bi gün yine hastane bahçesinde yürürken "U-nut-tun mu" dedi bir anda. Anladım hemen, cız etti içim. Ama anlamamışa yattım. "Oğ-la-nı u-nut-tun mu" dedi sonra felçli sesiyle. (Anlatamadım sana oğlum, vaktimiz olmadı. Annem 18 yıl önce geçirdiği felçten sonra böyle tane tane konuşur ve yavaş yavaş yürür oldu. Olsun canı sağ ya yetiyor bize. Şükür..) "Oğ-la-nı u-nut-tun mu" dedi felçli sesiyle. "Unutulur mu anne" dedim yine gayet soğukkanlı. "Unutmadım, alıştım böyle yaşamaya" dedim sadece. Oysa
Unutmadım anne, hem de bir gram bile azalmadan hatırlıyor, seviyor ve özlüyorum bebeğimi.
Hala gözlerimden akan şu yaşlar şahit
Hala acıdan sallanan kafatasım şahit
Hala ağlamamak için sıktığım dişlerim, gözyaşı pınarına bastırdığım ellerim şahit
Gözyaşlarıyla yıkanan elim, yüzüm, boynum şahit.
Hala "yaşasaydı"lı cümleler kurar
Hala evin içinde büyümüş bir Asil Miran hayal ederim
Asya Miray'a baktıkça, Asil Miran düşer yüreğime
O da böyleydi diye diye yanarım içimden.
Asil Miran'ı düşündükçe Asya Miray düşer aklıma
Ya ona da bir şey olursa diye diye yanarım içimden.
Hala kendime kızarım nasıl dayanıyorsun diye
Hala Allah'a her el açışımda her dua deyişimde "yardım et Allah'ım bana" derim
"Sana sığınıyorum dayanmama yardım et"
Unutmadım anne
Ölen oğlumu, canımın parçasını unutmadım..
Kategoriler
12 Ekim 2018 Cuma
6
yorum
Öleni unutmak..
Etiketler:
çocuğu ölen anne
,
evlat
,
evlat acısı
,
ölen çocuğa
,
ölen çocuğa mektup
,
ölenin ardından
,
özlem
,
sabır
,
sabir
,
secdede ağlamak
,
yazma terapisi
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
sevcan hanim, aglamalarinizi ben goruyorum..kalbimde hissediyorum..Efendimiz vefat eden oglu icin aglamis..aglamayan gozden Allaha siginirim demis..uzuntuyu,sevinci,huznu,mutlulugu vs hissedebildigimiz kadar insaniz..oglunuz oyle guzel bir bebek ki..cennette tekrar kavustugunuzu hayal edince sizin adiniza oyle mutlu oluyorum ki..cok zor bir imtihandasiniz,lakin mukafati oglunuzla sonsuzluk olacak insallah..
YanıtlaSilyazin sevcan hanim, ben ve benim gibi yuzlerce insan sizi,acinizi,sevginizi,ozleminizi,sabrinizi,gozyaslarinizi,yasama tutunma azminizi,gucunuzu ve kirilganliginizi goruyoruz ve sizin icin dua ediyoruz sessizce..
Allah gonlunuze ferahlik versin sevcan hanim..Rizasina,sevgisine nail etsin..cennetinde minik bebeginizle bulustursun..
amin.
Bu güzel bakışınız, güzel cümleleriniz için ve beni yargılamadan anlamaya çalıştığınız için çok teşekkür ederim. Allah razı olsun sizden..
SilHiç unutulur mu unutmak mümkün mü bugüm asırı istek üzerine bi arkadasın düğününe geldik eşimle..kafamın içi o kadar dolu ki oğlumla neyi unuttum biliyor musunuz Sevilay Hanım oğlumun olmadığını...Ev düğün evi olumca bir sürü ayakkabı vardı kapıda kendi ayakkabımı aldım elime tamam dedim benimki burada da oğlumun ki nerde diyecektim tam ..olmadığını unuttum bir ann ....!Sonra uzunca baktım en ssonaldığımz botu dedim şimdi şurada olsa neler verirdim..zor zor zor ..tek umut onun gittiği cennet bahçelerinde kavuşmak rabbim yardımcımız olsun(Ayfer)
YanıtlaSilAhh Ayfer Hanım, ne zordur o hal, iyi bilirim. Özellikle sabahları kötü bir rüyaydı o deyip, bebeğimin yatağını çok aradı gözlerim. Öldüğünü unutmak değil de sonrasında tekrar tekrar "öldüğünü anlamak" çok daha beter..
SilHiç unutulur mu unutmak mümkün mü bugüm asırı istek üzerine bi arkadasın düğününe geldik eşimle..kafamın içi o kadar dolu ki oğlumla neyi unuttum biliyor musunuz Sevilay Hanım oğlumun olmadığını...Ev düğün evi olumca bir sürü ayakkabı vardı kapıda kendi ayakkabımı aldım elime tamam dedim benimki burada da oğlumun ki nerde diyecektim tam ..olmadığını unuttum bir ann ....!Sonra uzunca baktım en ssonaldığımz botu dedim şimdi şurada olsa neler verirdim..zor zor zor ..tek umut onun gittiği cennet bahçelerinde kavuşmak rabbim yardımcımız olsun(Ayfer)
YanıtlaSilBu arada kusura bakmayın yazdığım saat ve o andaki durumum neticesinde isminizi yanlış yazmışım anlayış göstermenizi diliyorum
YanıtlaSil