Kategoriler

22 Kasım 2016 Salı

5
yorum
Üçüncü çocuğum..

"Nasıl dayandın ablaaa, ben dayanamazdım" dedi bugün bir iş arkadaşımın eşi.
"Dayanılmıyo" dedim ama ondaki şaşkınlığı alamadı bu cevabım. Çünkü dayandığımı düşünüyordu. Gayet normal konuşup, sohbet ediyor hayata dahil oluyordum ya bu dayanamamak olmuyordu muhtemelen. Ama hak veriyorum ona, çünkü ben de sen ölmeden önce "ben dayanamam" derdim kesin. Ama dayandım. Dayanmak zorundaydım, bu acıyı yaşayan her anne gibi.
Sabır buydu muhtemelen, dayanılmaz dediğine dayanmak..

Son aylarda senin ölümünden çok bahsetmek zorunda kalıyorum. Çünkü hamileliğim nedeniyle insanların en çok sorduğu sorulardan biri "İlk çocuğunuz mu?".
"Hayır, üçüncü" deyince ben, şaşırıyorlar önce ve tabi diğer sorular geliyor "Kaç yaşındalar, kız mı erkek mi?". O zaman mecbur kalıp "büyük oğlum 11 yaşında, küçük oğlum vefat etti" gibi gayet normal cümleler kurmaya çalışıyorum.

Bugün de böyle başladı muhabbet. Hamileliğimi, ne kadar kaldığını, cinsiyetini, adını ne koyacağımızı falan sorduktan sonra "ilk çocuğun dimi abla" dedi arkadaş.
"Yok, üçüncü çocuğum benim" dedim.


Devamı --> »

18 Kasım 2016 Cuma

2
yorum
"da" eki..


                                                       evet önümüz bahardır biliyorum
                                                       leylaklar açacak biliyorum
                                                       kiraz da çıkacak yakında
                                                       iyi şeyler söylemek de gerek biliyorum
                                                       sevgilim güzelim birtanem biliyorum da
                                                       şimdilik bağışla...

                                                       Turgut UYAR

Bütün güzellikleri, olumlu beklentileri ve umudu bir tek "da" eki nasıl silip süpürmüşse şu şiirde, ben de öyle oluyorum içimin sen yanı acıdıkça..
İyiyim çok şükür ve daha da iyi olacağım inşallah.
Ama..
Senin yokluğun gitmiyor,
Senin ölüşün değişmiyor ki..

Devamı --> »