3 yorum Kahrın da hoş, lütfun da hoş..

Cana cefa kıl ya vefa,
Kahrında hoş lütfunda hoş
Ya derd gönder yahut deva,
Kahrın da hoş lütfunda hoş.

Hoştur bana senden gelen,
Ya hil’at-ü yahut kefen,
Ya taze gül yahut diken,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.

Gelse celalinden cefa,
Yahut cemalinden vefa,
İkisi de cana safa,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.

Ey padişah-ı lem yezel,
Zat-ı ebed, hayy-ı ezel,
Ey lütfu bol, kahrı güzel,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.

Ağlatırsan zari zari,
Verirsen cennette huri,
Layık görür isen nar’ı
Kahrın da hoş lütfun da hoş.

Gerek ağlat gerek güldür
Gerek dirilt, gerek öldür,
Bu Aşık hem sana kuldur,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.

Devamı --> »

3 yorum Kalp atışı..

Kalp atışı..
Ne güçlü, ne kritik bir hayat belirtisi...
Ara ara değil sürekli atmalı.
Bir tek atış bile aksamadan, hiç telafisi olmayan,
Öyle kritik..
Kalp atışı varsa hayat var, can var
Kalp atışı yoksa........

Senin öldüğün kalbinin durmasıyla netleşmişti,
Çünkü öncesinde bilincin kapanmıştı zaten,
Solunumun da durmuştu ama makineye bağlayarak telafi edilmişti.
Ama kalp atışı öyle olmuyormuş,
Kalbin durup da bi daha atmayınca "Öldü" demişlerdi senin için.
O minik kalbin durmuştu ve bir daha da dönmedi kararından.
(Muhakkak ki Allah'ın kararı tabi)

Ne kadar kıymetli olduğunu o zaman anlamıştım kalp atışının,
Ne kritik bir işaretti öyle.

Artık abine ya da babana sarıldığımda kalp atışlarını duyarsam çok etkileniyorum,
Dinliyorum içten içe,
Şükrediyorum kalpleri atıyor diye.
Seni düşünüyorum sonra
Duran kalbini..
Bir kez de Asil Miran'ın kalp atışını dinleyebilsem ya
Onun kalbi de tekrardan atmaya başlasa ya diye iç geçiriyorum.

Ama dün bir şey oldu,
Senin duran kalp atışının acısı, karnımdaki minik kardeşinin kalp atışını ilk kez duymamla sevince döndü sanki.
Sanki o iç geçirişime bir cevaptı bu,
Sen Allah'tan umudunu kesmedikçe O hiç beklenmedik mucizeler verir diye.
Çünkü senden sonra kurumuş, solmuş, ölmüş gibi hissederken kendimi
İçimde bir can yeşermişti.
Kalbi atıyordu, canlıydı
Tamam, hamile olduğum belliydi, netti ama "Kalp atışını duymayı bekleyelim" demişti doktor.
Kritik olan yine kalp atışıydı.
Minicikken, daha milimetrelerle ölçülüyorken içindeki kalp görevini yapmaya başlamıştı, atıyordu.

Ağlamaya başladım duyar duymaz,
"aaaa tamam" dedim niyeyse ve ağlamaya başladım.
Seni bilen doktorum da yorum yapamadı fazla, birkaç saniye daha dinletip çıktı ultrason odasından.

Tutardım kendimi, artık olur olmaz ağlamıyordum, senden bahsederken bile..
Ama bu yeni kalp atışını duyunca tutamadım o ayarımı.

Şükür içindi gözyaşlarım, Allah'ın beni bir kez daha sevindirdiğini gördüğüm içindi gözyaşlarım,
O'na sığınmanın ne kadar rahatlatıcı, ne kadar doğru olduğunu birkez daha anladığım içindi.
Bana bu mucizeyi tekrar nasip ettiği için.

Ama insanoğlu işte istemesi hiç bitmiyor,
Şimdi de "Allah'ım n'olur o kalp atışı durmasın, erken durmasın, ben onun durduğunu görmeyim" diye dua ediyorum.
Tıpkı abinin kalp atışları için dediğim gibi..

Zor çünkü annecim, çok zor..
Bir annenin evladının kalbinin artık atmadığını duyması çok zor.
Allah'ım hiçbir anneye yaşatmasın bunu,
Hepimizin evlatları sağlıklı olsun, bütün çocukların kalbi sevgiyle coşkuyla atsın..

Devamı --> »

12 yorum Can..

Bir can daha çoğalacağız bu kış.
Bebeğim neremde saklayım seni?
Hoş gelir,
Safa gelir,
Asil Miran'ın kardeşi..

Devamı --> »

6 yorum Evlat orucu..

Ramazan Ayı başladı. Zaman çabuk geçiyor aslına bakarsan. Senden sonra iki Ramazan Ayı geçmiş, bu üçüncü.

Nedense son ikisini çok hatırlamıyorum, en net hatırladığım senle olan. Emziriyordum seni ama yine de oruç tutmak istemiştim. Çok dua etmiştim Allah'a sütüm azalmasın diye. Öyle de olmuştu çok şükür. Ben oruçluyken de sen gayet iyi doyardın, sütte azalma olmamıştı aksine artmıştı bile sanki.

Koşuşturmayla geçen plansız düzensiz bir Ramazan'dı. Tam iftar vakti sen uyanırdın, bazı günler seninle ilgilenicem diye orucumu açamadığım olurdu. Abinden bir parça ekmek isterdim çok dayanamayınca. Kızardım biraz sana içten içe, söylenirdim yani "oğlum bi yarım saat müsaade etsen. Nasıl ayarlıyorsun tam bu saatte uyanmayı!" diye. Ya da sahur vakti ezan okunmasına çok az kalmışken ben hala seninle uğraşıyor olurdum, yine söylenirdim senin vakitsiz uyanmana, uyumamana..

Şimdi o kadar boşum ki. İstesem ne sofralar ne yemekler hazırlarım kendime. Çeşit çeşit yemekler, börekler, tatlılar yapacak kadar çok vaktim var. İlgilenmem gereken küçük bebeğim yok çünkü. Sen yoksun. Tamam vaktim çok ama tadım yok annecim. O koştura koştura, bazen bi parça ekmekle açtığım oruçların keyfi  yok.

Nedense zorlanmıyorum, özel bir hazırlığa gerek duymuyorum. Düşünmüyorum bile ne yaparız, ne yeriz, nerde yeriz diye.  Açlığın, susuzluğun zor geleceğini düşünmüyorum artık. Bedenin aç kalması nedir ki ben asıl evlat orucunu tutuyorum, hem de bir ömür süren. İftarı ahirete kalan evlat orucu benim tuttuğum. Ne sahuru var ne ezan saati belli. Bekliyorum işte bilemediğim bir iftar vaktini. Senin yokluğunun verdiği acı, o acıya sabırla dayanmaya çalışmam ibadet gibi sanki. Bu evlat orucunu layıkiyle tutabilirsem, inşallah, benim bayramım o zaman olacak..

Devamı --> »

Bir Melek daha..

Evlat acısı öyle derin öyle zor ki. Buraya yazdıklarımı okuyarak çok ağlayan oldu bana, benim için dua eden çok insan var biliyorum. Hiç tanımasalar da ne seni ne de beni, azıcık empati yapıp çocuğunun ölümünü düşünen kim olursa olsun dayanamıyor.

En son paylaşımınız benim kıyametimin koptuğu gün tahamın melek olduğu gün 20 gün geçti çok yanıyorum uykusunda melek oldu 25 aylık oğlum bana ulaşırmısınız............. lütfen çıldırıyorum aklımı oynatacam

Şu yukarıdaki yorumu okuyunca da benim içim yandı, "Allah'ım n'olur yanlış anlamış olayım, n'olur yanlış olsun" diye diye defalarca okudum. O annenin şu an çektiği ızdırabı, yaşayarak bilen biri olarak içim çekildi üzüntüden. Yazıştık, telefonla konuştuk. Kısmet olursa bir gün yanına gidip omuz omuza verip ağlayacağım. Çünkü onun şu anda sadece buna ihtiyacı var. Sadece yaşadığı acının ne kadar büyük olduğunu, onun ne kadar zor durumda olduğunu anlayacak birilerine ihtiyacı var. O da biliyor aslında bu dünyanın geçici olduğunu, o da biliyor Cennet'te bebeğine kavuşacağını. Ama yine de dayanması zor işte, her şeye her teselliye rağmen ağlamamak, acıdan kıvranmamak imkansız.

Ben burda dua ediyorum her aklıma gelişinde Allah'ım annesine yardım etsin, ona dayanma gücü versin diye. Oğluşum sen de minik Taha'ya arkadaşlık et orda..

Devamı --> »