Oğlum, melek oğlum,
Doğum günün birkaç gün önce geçtiği için içim daha bir buruktu son zamanlarda. Yaşasaydın hayatımızın nasıl olacağını hayal ediyordum istemsiz. 4 yaşında olacaktın. Nedense daha çok kreşe gidişin geliyordu aklıma.
Doğum gününün ertesi gecesi rüyamda 3-4 tane çocuk gördüm. Elele tutuşmuşlar mutlu mutlu yürüyorlardı. Üzerlerinde bizim çocukluğumuzda giydiğimiz siyah önlüklerden var, sırt çantaları görünüyor. Kabe'nin önündeler.
"Ne yapıyorsunuz siz" diyorum ben. "Burası bizim kreşimiz, kreşe geldik" diyorlar.
Uyanıp da rüyamı hatırlayınca kendimden utandım. Allah'ım seni ve senin gibi minik cennet çocuklarını tabi ki benden daha çok seviyor ve tabi ki sizlere bizim hayal bile edemeyeceğimiz nimetler sunuyor. Bana mı düşmüş senin için endişelenmek, yaşasaydı ne güzel olurdu demek.
Affet Allah'ım, kendi özlemimden, acımdandı keşkelerim. Yoksa senin hikmetinden sual etmek ne haddime.
Biliyorum ki en güzel yerdesin oğlum. İnşallah layık olabilmeyi başarırsam kavuşacağız o güzel yerde..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder