Ölümünden 23 gün öncesiymiş bu video. Hala inanamıyorum, böyle neşeli, sağlıklıyken nasıl öldün. Ne ara çıktı o tümör beyninde? Nasıl bu kadar hızlı büyüyüp ölünceye kadar sıkıştırdı beyin sapını 15-20 günde. Nasıl farkedemedim, neden anlamadım? Yıllarca sordum bunları kendime, hırpaladım suçladım kendimi. Ama netice hep aynıydı, öldün ve hep ölü kalacaktın. Kabullenip sustum sonra. Sonra yıllar geçti, geçecek de..

Neler neler yaşadık senden sonra…

Ne zaman başka bir şey için üzülsem sen unutturursun o derdimi. Bu mu, buna mı üzülüyorum ben şimdi derim. Kızarım kendime, utanır susarım. Başlarım senin ölümüne ağlamaya sonra, o derdimi unutur ölümün çaresizliğine ağlarım. Çoçuğu ölen bir anneyim ben. Ne zaman üzülsem ne zaman bir acıklı sahne görsem kendi ölü yavruma ağlarım. 

Ama hayat işte akıp gidiyor. 5.5.2014’ten ölümünden sonra 7 yıl geçmiş bugün. Neler neler yaşadık senden sonra. Güldüğümüz de oldu bazen, dünya işlerine ağladığımız da. Senin doğduğun, büyüdüğün ve öldüğün evden taşınmak çook ağır gelmişti bana. Şimdi ülke değiştirmek de aynı hale soktu beni. Mezarını, o bir karış toprağını orda bırakmak içten içe dağlıyor kalbimi. Bedeninin karıştığı toprağı doldurdum yüreğime bilesin. Toprağın, kokun, tozun, izin… İçimdesin Asil oğlum..

Devamı --> »

Kirpiğinin ucuna

Saçının teline

Büyümeyen yaşına

O küçücük mezarına....

Kokun geliyor burnuma bazı

Duruyor bedenimde her şey, ne nefes ne kalp atışı...

Ağıt doluyor dillerim önce, bağırmak istiyorum.

Sonrası suskun, deriiin sızı...

8 yaşını hayal ediyorum.

Bizim ev bayram yeri olurdu sanki, kimse ölmüş olmazdı ki.

8 yaşındaki Asil Miran.

Cennette büyümek var mı acaba? Belki de büyümüşsündür orda?

Ya da hep 1,5 yaşında.

Yanar tüter geri sönerim. Bi daha yanar bi daha sönerim.

Evlat ölümü ne zor, evladı ölüp dayanan ne yüce

İnsan olmanın en zor yanı belki de

Sabır.

Üstüme düşeni yapmaya çalışıyorum,

Bazen sabrediyor bazen taşıyorum.

Olsun, O biliyor, zorluyorum.

Doğum günün kutlu olsun ölü oğlum..
 

Devamı --> »

Ölü oğlum.

 Kirpiğinin ucuna

Saçının teline

Büyümeyen yaşına

O küçücük mezarına....

Kokun geliyor burnuma bazı

Duruyor bedenimde her şey, ne nefes ne kalp atışı...

Ağıt doluyor dillerim önce, bağırmak istiyorum.

Sonrası suskun, deriiin sızı...

8 yaşını hayal ediyorum.

Bizim ev bayram yeri olurdu sanki, kimse ölmüş olmazdı.

8 yaşındaki Asil Miran.

Cennette büyümek var mı acaba? Belki de büyümüşsündür orda?

Ya da hep 1,5 yaşında.

Yanar tüter geri sönerim. Bi daha yanar bi daha sönerim.

Evlat ölümü ne zor, evladı ölüp dayanan ne yüce

İnsan olmanın en zor yanı belki de

Sabır.

Üstüme düşeni yapmaya çalışıyorum,

Bazen sabrediyor bazen taşıyorum.

Olsun, O biliyor zorluyorum.

Doğum günün kutlu olsun ölü oğlum..

Devamı --> »

Asiy nerde yaşıyo anne?

 Asya Miray, kardeşin...

Senden 4 yaş küçük ama bu dünyada senden 2 yıl fazla deneyimli kardeşin...

Bulmaca gibi oldu. Sen ondan 4 sene önce doğdun ama daha o doğmadan öldün. Bu yüzden seni hiç tanıyamadı Asya Miray. Ama bilir seni, varlığını, var olduğunu, bizim olduğunu bilir hep. Seni abisi olarak bilmiyor, sadece Mert Efe abisini biliyor. Ama senin de bizim ailemizden olduğunu anlıyor. Ara ara duvarlardaki resimlerine bakarak sorar seni, bazen kendi gösterir "Asiy bu, bu da abi" diyerek. 

Bugün salondaki resimlerini göstererek "Asiy nerde yaşıyo anne?" deyiverdi.

Benim yüreğimi deşiverdi.

Sonra anlatacağım sana annecim, dedim. Ve kestirip attım konuyu. Kestirip atmak isterken yanan yüreğimi..

Devamı --> »

2 yorum Alıştım zamanla...

6 sene önce bugün Gazi Hastanesinin koridorlarında... Bir anne babaya düne kadar güle oynaya büyüyen 16 aylık bebeklerinin öldüğü söylendi. "Malesef.... kaybettik...yapılacak her şeyi yaptık ama malesef..."li cümleler... Yeşil hastane örtüsü altında yatan pamuk gibi bebeğin, tazecik ölü bedeni... Öleli yarım saat olmuş olmamış... Allah'ım ne büyük acı... Acıklı bir film izler gibi gözümün önünden geçer o günün her bir saniyesi, vücudumun her bir hücresi kanar sanki... Şu kadar yıl yaşadım o günden beri, hâlâ ciğerimi sökercesine yakar o anın acısı.. Nasıl dayandın Sevcan, hayret! derim kendime. Hayret ederim acı eşiğime..

Öldü fikrine inanmadım tabi ikin, nur gibi yüzünü gösterdiler çocuk yoğun bakım koridorunda. "Benim oğlum nerdeeeeee" diye feryat feryat girdiğim mezarlık gasilhanesinde buz gibi ölü yüzünü öptürdüler. Gözümün önünde toprağın içine gömdüler. Yalnız bu acıyı da ikiye yazın, "bir annenin evladını toprağa gömüp dönmesi..." Allah'ım ne büyük acı...

Yine inanmadım, bakın görün benim oğlum geri gelecek dedim içimden. Her gün mezarına gidip dinledim toprağın altını. Bir ses duyacağım da senin ölmediğin anlaşılacak, çıkaracaklar seni diye. Ellerimi toprağına soktum aylarca, elime dokunacaksın ve çekip çıkaracağım seni toprak altından diye... Mezar taşını yaptırmayı bu yüzden reddettim başlarda. Mezar taşı olursa seni çıkarmam zor olur diye...

Neyse.. Mezarın başındaki feryatlarımı, umutlarımı, dualarımı anlatmaya gücüm yetmiyor bugün. Zamanla kabullendim senin öldüğünü.. Dile kolay işte tam da burası, "zamanla!"

Beşiğini kaldırtmadım başucumdan aylarca, başının izi çıkmıştı çünkü yatakta.

Boş yastığını çoook salladım ayağımda, seni uyuttum güya..

Ninniler söyledim mezarında, ağlaya ağlaya..

Suluğunu, sarı emziğini de kaynattım senden sonra...

Buzlukta sebze çorban durur mesela, hala..

Ama dilde "alıştım zamanla"...

Sakat kalmış gibi hissettim kendimi.

Hani bi kaza sonrası yürüyemez ya bazıları, ben de senin ölümünden sonra eksilttim kendi yarımı..

Gülerim, gezerim, yaşarım...

Sorsan iyi derler benim için, güçlü kadın, iyi dayandı derler.

Ama dayanamıyorum bilesin.

Benim ciğerimi parçalayıp atan, yüreğimi lime lime eden o acı gram azalmadan durur yerinde. Kor gibi bir ateş yanar yüreğimin çekirdeğinde. Haykırsam dağları yerinden oynatacak kadar feryat var içimde. Hala... Ama alıştım zamanla...

Devamı --> »

2 yorum Arka plan resmi..

Bozuk bütün ayarlarım,
Düzelmiyor.
Senden sonra yaşadığım her şeyin gerisinde sen varsın,
Senin ölmüş olman var.
Şu fotoğraf gibi tıpkı
Her karenin, umut dolu bahar dalı fotoğrafının bile arka plan resmi mezarlık..

Devamı --> »

7.yaş günü..

"Bu ne beter çizgidir bu.
Bu ne çıldırtan denge.
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe..."

7 olacaktın bugün, yaşasaydın.
7 yaşında koca bi çocuk.
7 yaşında afacan bi oğlan.
7 yaşında bir can.
Doğum günün kutlu olsun Asil oğlum,
İyi ki doğdun, iyi ki benim oğlum oldun.

Devamı --> »