Küsmüşüm senden sonra her şeye,
Şimdi şimdi farkediyorum.
Pek bi anlamı yok geçen günlerin
Öylesine geçiyor zaman.
İsyan değil, haşa
Ama bi anlamsızlık sarmış bütün dünyayı
Sonunda ölüm olmayacak mı
O yüzden anlamsız her şey...
Ölmeseydin ne değişecekti,
Hayat çok mu anlamlı olacaktı?
Ya da abinin varlığı bu hayata yeterli anlamı katmıyor mu?
Tabi ki, çok şükür Allah'ıma..
Muhakkak abin benim en büyük şükrüm,
O olmasaydı asıl o zaman görürdüm bu dünyanın yükünü ben.
Bunu çook iyi biliyorum.
Senin ölümünden sonra dünyaya küslüğüm ölümle ilgili sanırım.
Sen benim gözümü açtın, ölümü öğrettin.
Bu dünyanın yalan oluşunu gösterdin bana, giderek..
Çat diye, bir gecede ölerek..
Bak anne, bu dünya böyle yalan, hayal işte dedin.
O yüzden, senden sonra her durum, her his, her olay boş geliyor bana,
Anlamsız.
Yeterli anlamı yükleyemiyorum hiçbir şeye.
Sonunu bildiğim bir filmi izliyormuş gibi izliyorum dünyayı.
Öyle heyecansız, öyle meraksız...
Birisi birşeye çok sevindiğinde "Gerçek değil hayal bu, kaptırma kendini" diyesim geliyor.
Ya da çok üzülen birine "Bu üzüldüğün basit, geçici birşey, üzme kendini" diyesim; filme dalıp gidenlere filmin sonunu anlatasım geliyor.
Tüm anlamı bu dünyaya yükleyenlere senin ölümünü anlatasım geliyor..
anlatamadıgım hıssettıgım duygularımı o kadar guzel anlatmıssınızkı ne dıyecegımı bılemıyorum kusmusum seren alyamdan sonra herseye gulmek bıle anlamsız gelırmı ınsana gelyor ıste...........
YanıtlaSil"Sonunda ölüm yok ya.." diye teselli edilir ya bir çok güçlük karşısında, biz galiba o en acı şey olan ölümü hem de en acıtan yerden, çocuğumuzdan yaşadığımız için diğer herşey hafif geliyor.
SilBir de insanoğlunun ve dünyanın sınırlarını kavradık sanki. Herşey geçici, hiçbir şeyin sahibi değiliz. Dünyanın en büyük gücü de olsak ölüm karşısında çaresiziz..