Kategoriler

23 Haziran 2016 Perşembe

3
yorum
Kalp atışı..

Kalp atışı..
Ne güçlü, ne kritik bir hayat belirtisi...
Ara ara değil sürekli atmalı.
Bir tek atış bile aksamadan, hiç telafisi olmayan,
Öyle kritik..
Kalp atışı varsa hayat var, can var
Kalp atışı yoksa........

Senin öldüğün kalbinin durmasıyla netleşmişti,
Çünkü öncesinde bilincin kapanmıştı zaten,
Solunumun da durmuştu ama makineye bağlayarak telafi edilmişti.
Ama kalp atışı öyle olmuyormuş,
Kalbin durup da bi daha atmayınca "Öldü" demişlerdi senin için.
O minik kalbin durmuştu ve bir daha da dönmedi kararından.
(Muhakkak ki Allah'ın kararı tabi)

Ne kadar kıymetli olduğunu o zaman anlamıştım kalp atışının,
Ne kritik bir işaretti öyle.

Artık abine ya da babana sarıldığımda kalp atışlarını duyarsam çok etkileniyorum,
Dinliyorum içten içe,
Şükrediyorum kalpleri atıyor diye.
Seni düşünüyorum sonra
Duran kalbini..
Bir kez de Asil Miran'ın kalp atışını dinleyebilsem ya
Onun kalbi de tekrardan atmaya başlasa ya diye iç geçiriyorum.

Ama dün bir şey oldu,
Senin duran kalp atışının acısı, karnımdaki minik kardeşinin kalp atışını ilk kez duymamla sevince döndü sanki.
Sanki o iç geçirişime bir cevaptı bu,
Sen Allah'tan umudunu kesmedikçe O hiç beklenmedik mucizeler verir diye.
Çünkü senden sonra kurumuş, solmuş, ölmüş gibi hissederken kendimi
İçimde bir can yeşermişti.
Kalbi atıyordu, canlıydı
Tamam, hamile olduğum belliydi, netti ama "Kalp atışını duymayı bekleyelim" demişti doktor.
Kritik olan yine kalp atışıydı.
Minicikken, daha milimetrelerle ölçülüyorken içindeki kalp görevini yapmaya başlamıştı, atıyordu.

Ağlamaya başladım duyar duymaz,
"aaaa tamam" dedim niyeyse ve ağlamaya başladım.
Seni bilen doktorum da yorum yapamadı fazla, birkaç saniye daha dinletip çıktı ultrason odasından.

Tutardım kendimi, artık olur olmaz ağlamıyordum, senden bahsederken bile..
Ama bu yeni kalp atışını duyunca tutamadım o ayarımı.

Şükür içindi gözyaşlarım, Allah'ın beni bir kez daha sevindirdiğini gördüğüm içindi gözyaşlarım,
O'na sığınmanın ne kadar rahatlatıcı, ne kadar doğru olduğunu birkez daha anladığım içindi.
Bana bu mucizeyi tekrar nasip ettiği için.

Ama insanoğlu işte istemesi hiç bitmiyor,
Şimdi de "Allah'ım n'olur o kalp atışı durmasın, erken durmasın, ben onun durduğunu görmeyim" diye dua ediyorum.
Tıpkı abinin kalp atışları için dediğim gibi..

Zor çünkü annecim, çok zor..
Bir annenin evladının kalbinin artık atmadığını duyması çok zor.
Allah'ım hiçbir anneye yaşatmasın bunu,
Hepimizin evlatları sağlıklı olsun, bütün çocukların kalbi sevgiyle coşkuyla atsın..

3 yorum :