3 yorum Yine derinlikler..

Ne tuhaf.
4 sene öncesine döndüm sanki, sana hamile olduğum zamanlara..
Üzgün değilim asla ama burukluk var çokça.
Aynı kıyafetleri giydiğimde özellikle, artık belirginleşen göbeğime bakıyorum ve Asil Miran mı acaba diye düşünüyorum. Mümkün değil biliyorum ama en azından sana benziyor mu diye düşünüyorum.
Belirsizlik var biraz, nasıl olacak, ne hissedeceğim kardeşini kucağıma alınca?
Seni hatırlayıp üzülecek miyim?
Sana benzerse ne yaparım? Rahatlar mıyım biraz ya da baktıkça seni görüp hüzünlere mi dalarım bilmiyorum.
Daha cinsiyeti bile belli değil. Kız bile olabilir. Bazen kız olsun istiyorum, senin yerini almasın diye. Ama hayal kurarken hep erkek hayal ediyorum, seninle yaşadığımız güzellikleri tekrar yaşayabilmeyi istiyorum.
Acaba senin haberin var mı bir kardeşin olacağından. Allah, cennette görüştürüyor mu ruhlarınızı acaba? Bilmem ki tuhaf işte, ben sanki bu bebekle bana kokunu yollayacakmışsın gibi hissediyorum.

Bazen de ona haksızlık edeceğim için üzülüyorum. O, bambaşka bir bireyken ben acaba hep seni mi arayacağım onda. O da mis gibi kokacak eminim ama ben o kokuyu Asil Miran'ın kokusu diye mi çekeceğim içime. Seninle kıyaslayıp seni sever gibi mi seveceğim. Bilmiyorum.

Abin bile aynı endişede sanırım. Bu kardeşinin adını da Asil Miran koyalım mı dediğimizde itiraz etti, "Ama o büyüyünce çok üzülür, abim ölmüş diye doğurmuşlar beni, onun adını koymuşlar der" dedi. Bilmiyorum, haksız da değil.

Bu kadar derin düşünmemeliyim biliyorum. Bir bebeğim daha olacak Allah'ın izniyle ve ben onu her şekilde çok seveceğim demem yeterli. Ama yapamıyorum henüz, senin ölümünden sonra doğacak bebeğime nasıl yaklaşacağım, ne hissedeceğim, senin ağırlığınla ezmeden haksızlık yapmadan büyütebilecek miyim bilmiyorum..

Tek sığınağım dualarım yine.
Allah'a sığınıp O'na bırakıyorum herşeyi..