Annecim, güzel oğlum benim..
Abini müzeye götürdüm dün yine. Gezmeye ihtiyacı var onun, daha bir çocuk ve yaşamaya ihtiyacı var. O yüzden senden sonra gezmeye götürüyorum yine abini eskisi gibi. Eskisi gibi ama sensiz, eskisi gibi ama göz çukuru hep yaş dolu, içi hep acıyan bir insan olarak, eskisi gibi ama çocuğu ölmüş bir anne olarak..
Müzede 1,5 saat kalacaktı abin, uzun bir turdu yani. Armada'nın alt katında bir Çocuk Müzesi gittiğimiz yer. O yüzden ben de o süre içinde vitrinlere bakıp dolaşacaktım AVM'de. Öyle de yaptım.
Mağazaları gezdim bir süre. H&M var, ordayken çocuk katına çıkıverdim ve senin için kıyafetler bakarken buldum kendimi. O kadar güzel şeyler vardı ki tek tek baktım, senin için bir gömlek bir de pantolon seçtim, 18-24 ay. Öldüğünde 16 aylıktın, 1 hafta vardı 16 ayını doldurmana. Ama şimdi, ölmeseydin büyürdün ve 18-24 ay alırdık değil mi? Onlara baktım o yüzden ve bir gömlek ve pantolon beğendim. Ama alamadım annecim, param vardı, sevdiğim şeyleri bulmuştum, bedeni de oluyordu ama alamadım. Çünkü onları giyecek 18-24 aylık bir oğlum yoktu. Normalde o yaşlarda oğlu olmayan biri için o bölüm bir şey ifade etmez, hemen geçip giderler ordan. Ama bana hitap eden bir bölümdü, mağazanın o bölümünün hedef kitlesinde ben de vardım. Ama bir fark vardı. Mağazanın o bölümünden alışveriş yapacak kişilerin çocuklarının yaşıyor olması gerekiyordu. Hiçbir yerde öyle bir uyarı, tabela ya da kıyafetlerin etiketlerinde öyle bir not görmedim. "Bu ürünü alacağınız bebek yaşıyor olmalı!" yazmalılar bence. Çünkü çok ağlattı beni o gömlekle pantolon. Müşteri memnuniyetine aykırı..
kitap yazsanız keşke keşke yazsanız, keşke şu acıyı milyon parçaya bölseniz dağılsa... canımsınız canım. Güzel bebeğiniz melek bebeğiniz pamuk bebeğiniz sevmelere doyamadığınız bebeğinizi seveceğiniz zamanlara kavuşun huzura erince... inşallah cennette karşılasın sizi. inanın benim içimi sizin kadar kimse acıtmadı. yeşil yol filmindeki gibi, sanki yaranıza dokundum ve aynı yara bende oluştu gibi. Ekşi de bugün ebru şallı başlığına yazdığınız yazıdan gördüm sizi, ben inanamıyorum, çok güçlüsünüz çok, siz unutmaya değil acınızla yaşamaya çalışıyorsunuz çünkü, arka planda tutmak en kolayı, siz acınızı evlat gibi sahiplenmişsiniz, Asil Miran ınız güzel isimli güzel bebeğiniz cennette sizin sevginizi hissederek büyüyordur, bu sevgi mekan boyut değiştirilse de hissedilir, bebeğiniz sizi kollarını aça aça koşa koşa karşılasın sizi, aynı kokusuyla, sımsıkı sarılmak özleminizi gidermek için çok uzun vakitleriniz olsun. canımsınız Allah yoldaşınız olsun.
YanıtlaSilCanımsınız siz de gerçekten, çok etkilendim yorumunuzdan. Var olun, güzel yüreğiniz hep güzellikler saçsın su hayata. Kalbinizden geçenler en iyi şekliyle gerçekleşsin..
Sil