2 yorum Ev..

Evimize geldim yine, daha doğrusu dışarıdan izledim, yine..
Bu evle olan bağım hiç kopmayacak, bu evde geçen yıllarımızı hiç unutmayacağım galiba, çünkü hepsinde sen vardın oğlum.
Sana hamileliğimin büyük bir kısmı, senin doğup az da olsa büyüdüğün sonrasında da senin ölümünden sonraki 7 ay.. Hep bu evde geçti.
Mutluluğu da acının dibini de bu evde gördüm.
Sen varken ki kahkahalarımız da ölümünden sonraki feryatlarım da bu evin duvarlarında yankılandı.
Bakarken evimize dışardan hani derler ya film şeridi gibi, işte öyle geçiyor gözümün önünden hepsi.
Tuhaf..
Şimdi bir bebeğim daha olacak,
Başka bir semtte başka bir evde geçiyor hamileliğim,
Allah'tan dileğim bu günlerin sonunun acıyla bitmemesi,
Doğacak bebeğimizin ömrümüzü tekrardan huzura kavuşturması..
İnşallah..