Kuzum, güzel oğlum benim.. 200.gün bitiyor bugün annecim. Kucağımdan, bağrımdan kopup gideli 200 gün geçti. Dile kolay işte, böyle yazarken ne metanetli görünüyorum değil mi? 200.gün bitiyor bugün derken nasıl da alışmış görünüyorum. Ama öyle değil annecim, ne buna dayanabiliyorum ne de bu acıyı azaltabiliyorum. 200 gündür yanan bir ateş var içimde, kavruldu bağrım..
Ölümüne inanamıyorum, belki bir şey olur da geri gelirsin diye bekliyorum. Hani her sınav biter ya, bu acı da benim sınavım ya belki biter diye bekliyorum işte. Sakın isyan ettiğimi düşünme oğlum, ben Allah'a bıraktım her şeyi, ondan gelen gelecek her şeye razıyım. Belki o acır bana diye düşünüyorum. Çünkü çok zor annecim, çektiğim acıyı bir tek o biliyor zaten, içimdeki yangını o biliyor, dayanamadığımı biliyor..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder