Ayağın geliyor hep gözümün önüne bugün oğlum. Resimlerinin birinde ayağını çekmişim, küçücük ayağını. Onu görünce katlandı özlemim, harlandı içimdeki yangın. Çünkü hep yüzün gözümün önündeydi, hep yüzünü gülüşünü düşünüyordum. Ama anladım ki ben ayağını da çok özlemişim. O minicik ayağını avucumun içine alıp okşamayı, öpmeyi..
İnceledim resmi, her ayrıntıyı baş parmağını yukarı doğru çekmeni, tırnaklarını özellikle serçe parmağındaki o varla yok arası minik tırnağını, topuğunu.. Sanki gözümün önünde gibi gerçek, ama ben dokunamıyorum. Çok acıtıyor canımı annecim, seni özleyişim dayanılmaz oluyor.
Sonra bütün vücudunu düşündüm, ellerin, kolların, göbeğin, dizlerin, sırtın.. Nasıl dayanacağım bilmiyorum oğlum, her bir hücren gözümde tüterken, bir kere koklayabilmek için canımı verirken nasıl dayanacağım yokluğuna. Allah'ım yardım et n'olur, rüyamda göster bari oğlumu bana..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder